Kekliklerini çok büyük sevgiyle büyüttüğünü ifade ederek, bu sevginin dedesinden kendisine geçtiğini söyleyen Külüm Köyü sakinlerinden Abuzer Ok, “Kekliğin bakımı oldukça zordur. Keklik başka bir şeye benzemez. Dedemde, babamda keklikleri beslerdi. Bende onlara bakarak keklik besledim. Bunlar sanki evin içerisindeki evlat gibidir. Dışarı gezmeye giderim ama evin içerisine girdiğim vakit mutlu oluyorum. Onların başında oturduğum vakit onu izlemezsem, kekliklerin ötmesini dinlemediğim vakit sanki bir şeyimiz kaybetmişim gibi. Bazen misafirliğe gittiğim vakit günlerce ve gelmediğim olur. Birkaç gün dışarıda kaldığım vakit sanki bir şeyimi kaybetmişim gibi olurum. Evi telefonla arayarak, “Kekliğin yemini verdiniz mi?” dediğimde çocuklarım bana, “Evet kekliklerin yerdik, kayıtsız ol. Rahat et” diyor. Ben dedemi görmedim ama o keklik besliyordu. Babam keklik beslerdi ve çok severdi. Bende bu sevgiyi babamda gördüm. Bazı insanlara baktığımız zaman kuşları severler. Buda bir kuştur. Bazı insanlar ise arazileri severler. Bazıları ise arabaları veya doğayı severler. Ama keklik çok farklıdır. Kekliğin ötmesi, süsü, rengi çok farklıdır. Bölgemizde her köyde her evde keklik besleyen vardır. Bir veya iki ev kekliği besler. Bunları tutmak günahtır. Elazığ ilinde çiftlikte bu keklikler var. Oraya giderek, çiftliklerden bu keklikleri getirmekteyiz. Bizlere bilezik verirler, bizlerde o bilezikleri ayaklarına takarız. Bilezikler onları rahat ettiği için eve getirdiğimiz vakit bilezikleri ayaklarından çıkarırız. “Hava değişikliği yapsınlar” diye öyle yaparız. Öttükleri vakit ayaklarına takarız ve kağıtla birlikte ayaklarına takarız” dedi.
Külüm Köyü sakinlerinden Abuzer Ok, keklik sevgisi hakkında şunları kaydetti; “Keklik uzun zamandan bu yana türkülere konu olmuştur. Uzun zaman masallara konu olmuştur. Kekliğin sevgisi anlatmakla bitmez. Keklik sevgisi evin içerisinde yüksek bir yerdedir. Sanki çocuğunu severmiş gibi onu severiz. Keklik çok farklı bir şeydir. Keklik sevgisi başka bir şeye benzemez.”
Atalarından babasına geçen keklik sevgisinin kendisi için başka bir tutku olduğunu ifade eden Ali Ok ise, “Babamızın annesi de keklik beslerdi. Babamda keklik besliyor. Dedemde beslerdi. Bende keklikleri çok seviyorum. Arkadaşlarımla gezmek hoşuma gitmiyor, eve geldiğim vakit keklikleri gördüğüm vakit keklikleri beslemek daha güzel” diye konuştu.
Kekliklerine yem verirken, adeta onlarla konuşurcasına bir sevgi seli sergileyen Abuzer Ok’un, kekliklere olan hayranlığı adeta görülemeye değer.
Haber: Ömer Karakuş
