Yılın Beşinci Mevsimi

İlkbahar bitmeden başlar mevsimlik çile, ta sonbaharın ortalarına kadar. Hatta kimisi için bütün yıl sürer. Geçim sıkıntısı onları bölgeden bölgeye dolaştırır durur. Kimi zaman Çukurova’da pamuk toplar, kimi zaman Antalya’da narenciye, ya da seradadır. Kimileri de Karadeniz’de fındık işçisidir. Onların evi yurdu yoktur. Tarla başlarında kurdukları çadırları taşırlar sırtlarında. Yılın beşinci mevsimi mevsimlik işçiler, her zaman bulutlu her zaman kederli!

Yazın uzun sıcak günlerinde alınlarından akacak terleri bile kalmamış, kuru kavruk yüzleri, çatık kaşları, yorgun melul bakışlarıyla, hedefe kilitlenmiş makinalar gibi sadece ellerinde hayat belirtisi bulunan kadınlar, yaşlılar verecekleri molanın tesellisiyle çalışırlar. Tarlada çalışan çocuklar hayatın ne kadar acımasız olduğunu, yalın ayaklı ve sıska kollarıyla resmederler. İşçi çocukların, yüreklerinin derinliklerinde ne acıların saklanmakta olduğunu kimse bilemez.

Her gün biraz daha sıcak olur.  Güneş tepeden vurur beyinlerine. Kavurucu yaz sıcağının güçlü ışınları altında çalışmak zorundadırlar. Ömürlerinden ömür alıp gitse de zaman, yaşam için alın teri dökmek zorunda olduklarını bilirler. Masmavi gökyüzü zeminine çalan küme küme beyaz bulutların göz kamaştıran ahengi, zor şartlarda çalışan bu insanların dikkatini celp etmez. Havaların en sıcak olduğu aylarda çalışmaya da alışkındır bedenleri.

Her birinin birbirinden ağır dağlar kadar derdi vardır. Onlar için hayatın anlamı yüzlerindeki derin çizgilerde saklıdır. Çoğu okul yüzü görmemiştir. Modern dünyanın kullandığı kavramlardan anlamazlar. Duyguları bastırılmıştır. Hayalleri de kendileri kadar sade ve basittir. Belki içinde rahatça duş alabileceği, mutfağında yemek yapabileceği sıcak bir evdir hayali.

Akşamın gelmesini iple çekerler. Gün batarken kimisi başka diyarlara ışığını saçmaya giden güneşin turuncuya çalan rengine hayranlıkla bakarken; yorgun düşmüş bedenine, kendine, düzene, kadere, yoksulluğa, işe güce her şeye kahreder. Genç evli çiftler “Ahh” eder ve arzularını içlerine gömerek kaçamak bakışırlar sadece.  Yılın beşinci mevsimiysen sevdiğine yabancısındır.

ayselozdemir063@gmail.com