Kaoslar, cinnetler, intiharlar ve sapkınlıklarla dolu çağımızın yüzyılı içerisindeyiz. İnsanlık ruhu sonsuz boşluklarda, bir kurtarıcı arar gibi. Kalplerde bir huzursuzluk var. Varlığın içinde yokluklarda yaşıyoruz. Gençler bir yol arıyor, onlara aktaramadığımız iman ipinden habersiz, bir tutunacak dal arıyorlar. Bu boşluğu doldurmak isteyen birçok gencimiz çareyi içki, uyuşturucu gibi maddelerde arar oldu. İnsanlık bir arayışta, insanlık bir azapta. Sarayda yaşayıp da zindanda gibi acı çekiyor.
İşte tam bu noktada sevginin tohumu olan Hazreti Muhammed Mustafa’nın kurak yürekleri yeşerten, manevi lezzetinden sizlere bahsetmek istiyorum. Madem aile ilk eğitim yeri, öncelikle anne ve babaya burada çok önemli bir iş düşüyor. Bunu övünmek için söylemiyorum. Ama ben çocukken arkadaşlarım Süpermen, Batman ve futbol yıldızlarına hayran yaşarken, benim kahramanım hep peygamberler olmuştur. Bunun nedeni ben değil, babamın her gün bir peygamberin hayatını anlatıp, sonra onun üzerinden bize sohbet vermesiyle alakalıydı.
Bu durum ise çocuk yaşta yaratıcıyla nasıl bir manevi bağ kurmamız gerektiğini öğretmişti. Madde bağımlılığından tutun her türlü pisliğin olduğu bir mahallede ben ve üç kardeşim hiçbir zaman böyle eylemlere özenmedik. Hala da sigara bile içmeyiz. İnanın bu söylediklerim yüce rabbimizi ve peygamberini tanımakla oldu. Yaratıcının Kalem Süresi 4. ayetinde “Ve şüphe yok ki sen, pek büyük bir ahlaka sahipsin” buyrulmuştur. Bahsedilen alemlere rahmet olan peygamberi çocuk yaşta iyi tanıyarak o günlerden bugünlere geldik.
Özellikle Resulullah efendimizin alemi kuşatan, kainatın her zerresindeki sevgi habbesinin kuşları, çiçekleri coşturduğunu, renklendirdiğini çocuklarımıza hissettirmeliyiz. Çocuklarımızın ruhuna bu sevgiyi aşılamamız lazım. Köşe yazımdan anne ve babalara sesleniyorum. Ailenizde en son yüce rabbimizin ve peygamber efendimiz Hz. Muhammed’in adı ne zaman geçti? Ne zaman çocuğunuza ondan ve onun sonsuz ahlakından bahsettiniz?
Ne toplum, ne aileniz, ne de siz onun muhabbet yağmurundan yıkanmadan, iç huzuru ve mutluluğu bulamazsınız. “Sen olmasaydın, yani sana olan sevgi ve muhabbetim olmasaydı kâinatı yaratmazdım” der yüce Mevla. O yok iken bile Âdem Aleyhisselam onun ismiyle Rabbimiz tarafından merhamete nail olmuştur. Onun tezahürünü idrak etmiş insanlar olarak imtihan denen bu ömrün bir gün biteceğini, sonsuz bir hayatın bizi beklediğine iman eden, ona göre yaşayan bir nesil bırakalım çağımıza.
Yoksa lisede boşluklara düşüp, üniversitede ateizme kurban giden bir nesle dönüşecek gençlerimiz. Bunun neticesinde de aile kavramı bir yüz sene sonra tamamen kalkacak. Değerler yani vatan, bayrak, inanç, anne ve baba kutsallığı çocuklarımız için bir hiç hükmünde olacak. Bize düşen, bu yazıyı okuyan bir kişide olsa eşini, dostunu bu çukurdan kurtardığı gibi, çevresine, eşine, dostuna bir uyanış nispetinde onu anlatmalıdır.
İslam’ın bir hükmü de tebliğdir. Dostunuza ve çevrenize ondan bahsedin. Onu hayatımıza almadığımızda, onu yaşamadığımız sürece iç huzuru bulamayacağımızdan bahsedin. Özellikle şeytanın fazla mesai yaptığı bu çağda buna mecburuz. Telefonları belli saatlerde bir kenara atın, odanızda Kur’an-ı Kerim’in sesi duyulsun. Sizdeki ve ailenizdeki müthiş değişimi o zaman fark edeceksiniz. Unutmayın kendinizi değiştirmediğiniz sürece söyledikleriniz sadece boşluğa söylenmiş kelamdan öteye geçmez. Bir 20 sene iyi bir işte çalışıp, iyi paralar kazanması için yüksek miktarda paralar ortaya döktüğümüz çocuklarımız için, “Onlar için ne yaptık?” dersiniz. Selam ve muhabbetle.
ismailkocakaplan44@gmail.com