Kadim Dost

Gecelere aşık bir yanım var benim. Aklın durup kalbin çalıştığı o demlerde elimde çayım, kulağımda müziğim, yüreğimde yaşam sevincim ve parmaklarımda klavyemin emektar tuşları… Ruhumun alabildiğine özgür olduğu, gözlerimin umudu taze taze yoğurduğu, aklımın sükûna erip uyuduğu ve kalbimin tebessümle vurduğu anlardır geceler. Aşk, sizdeki eksiği arama telaşıdır, ya hani; gece de benim kara gözlü, sırma saçlı, uzun boylu, ince düşünceli, hassas kalpli, görkemli mi görkemli mahcup aşkımdır.

Başımı dayadım mı omzuna; o susar ben konuşurum; dinlemeyi daha çok severmiş konuşmaktan; bense konuşmayı daha çok sever oldum susmaktan. Dinleyen, “daha çok öğrenir” diyor konuşandan. Susmak; bilgiyi yoğurmakmış kalbinde ve hikmetse hakikate uyanmakmış. “Kâinatın her bir karesi ilim pazarıdır hikmet gözü açık olana, dünya bir rüyadır; sadece uyananların kurtulacağı, her insan kıymetlidir; çünkü her insan bir esmaya binitlik eder beden kabrinde, kibir en büyük zayıflık işaretidir,”

“Ben” diyen tüm kapıları kapamıştır, “aşk benlik duvarını yıkmak içindir” Daha nice fikri sözleriyle alır, beni benden götürür uzaklar diyarlara. En güzel öğretmendir gece bana; sabırla dinler, şefkatle kucaklar tüm çığlıklarımı, çılgınlıklarımı, hırçınlıklarımı ve bir bir çevirir huzura. Sarındım mı gece örtüsünü üzerime yüreğimde derin huzur ve aklım tüm cevaplara hazır.

Bilir misiniz sırlarınıza geceden daha iyi bekçilik yapacak kimseyi bulamazsınız. İnsanlar ağzınızdan çıkacak her sözün avcısıyken; gece sadece sesinizin tınısına ve devamındaki duyguya odaklanır sessizce. Dökün içinizi en derininden; ağlayın, sızlayın, isyan edin, bağırın, çağırın her şey onun o engin yüreğinde kaydını bulur ama şifresinin sadece sizde olduğu.

Kur’an ona “leyl” der. Okunuşu kolay, dilde hafif, yürekte esrarlı, iki lam arasına gizlenmiş ürkek bir kız edasında. Lam ki; beynin iki lobunu da çalıştırarak mutluluk hormonunun salgılanmasına, huzur ve sükunun kişide daim olmasına sebep olur. Kişinin dilini damağına dayayıp gökyüzünü ve kendini seyredeceği, göğe ve kendine hayran kalarak tefekkür içinde gözyaşı döküp rabbine binlerce kez şükredeceği zaman dilimidir leyl’in nadide anları.

Leyl’in de bir sırrı vardır, açık edeyim onu. O ki gündüzün nazenin kızına sevdalanmış bundan sebeptir, gözlerinin derin derin bakışı ve sükûtu kendine bir hırka gibi kuşanışı. Aldığı nefes Şems verdiği nefes Şems. Şems ki; kızgınlıkta ileri şefkatte zirve biri. Saklamadan içinin götürdüklerini döker tüm benliğiyle her birini. O ki neşe o ki enerji küpü. Peki Leyl öyle biri mi? Ah bu eksiğini başkasında tamamlama isteğine gebe varlıklar; sizler de birer esmanın kabirlerisiniz. “Her şey zıddıyla kaimdir” dedi. Meczup; şimdi daha iyi kavradı hafsalam; herkes bir diğerinde arıyor, eksik yanını ve aslında görmediği için tüm parçasını.

Ey örtüsüne bürünüp uyuyan deli gönlüm; kalk da hikmet devşir geceden! Ders başlamışken tüm kanallardan uyumak divanelik değil de nedir? Zannettiğin her bilginin eli-ayağı kırık bir silüet olduğunu, hakikatin an be an yüreğine vurduğu fırsat saatlerine meftun ol. Kısmet değildir her cana gece sunulan bu ikramlar. Bir kulu severse Allah yardım eder, ona kendini anması için, kalk üçte birinde gecenin. Ölümümden sonra beni dirilten Allah’a hamd olsun de ve sevin; çünkü baş başa olmanızı murat etmiştir yüceler yücesi.

 En güzel yolculuklar, en naif duygular, en âdil kararlar, en kıdemli gözyaşları, en derin aşklar, en gerçek sözler, en derin gözler hep gecede saklıdır. Kendini merak eden gecesine bir baksın.

rukiyeb292@gmail.com