Sadakatin Ödülü

Olmayınca nesebinde kimsesi İbrahim'in

İstedi rabbinden nur çocuk İsmail'in

Bu ne içten nida ki; deldi göğün gözünü,

Rabbi hemen bahşetti sıkı tuttu sözünü.

İbrahim seviçten etti derin duasını:

"Ahdim olsun ya Rabbim; adayacağım nur halkasını."

Zamanı gelince ahdin uyardı rabbi İbrahim'i:
"Kes artık adağını hoş kıl benim güvenimi."

Önce derin düşündü ne yapsaydı İbrahim?

Tek çıkar yol değil miydi ciğerpare İsmail

Sözüne sadakatin bedeliydi İsmail,

Bedel ciğerdi amma; ne yapsındı İbrahim

Dedi ey oğul dinle: Adadım seni rabbe,

Tek çözüm yolu budur; göndermek seni kabre

Şaşırmadı İsmail duyunca büyük ahdi

"Ben hazırım ey baba üzme sakın sen rabbi ."

Teslimiyetin içteniydi kıldan ince bir boyun

Verilen söz tutulur; olmaz rabbin ahdine oyun

Emin beden yerdedir nasıl da hazır gözü

Meleklerin dilinde tesbih tesbih hamd sözü

İbrahim'de tam karar bıçak neden kararsız..?

Döner kendi içine imkandan da imkansız

Gerilir kıbleye sadık boyun: Adağın en güzeli

Mahşer nasıl da titrer sarar sineyi korku seli

Yer gök duada şimdi kesilmesin tek oğul

Yıldızların çatlar dudağı eder duayı bol bol

Tebessüm eder rahman görünce olanları

Emir verir elçilere: İndirin siz koçları

Kurtulur İsmail adanmaktan o an

Tutmasaydı sözünü İbrahim bir bir olurduk kurban

Hamd-ü Sena ona ki: hikmet dolu her işi

İndirmeseydi koçu; şimdi kalır mıydı tek kişi

rukiyeb292@gmail.com