Başında kasketi
Yüzünde ömrünü tüketen çizgileri derdinden, çektiklerinden derinleşmiş gözçukurların,
Herkese herşeye meydan okuyan onurlu bakışları ile
Ne çektim be dercesine düşünceli hali ile
Sen benim babamsın.
Biliyorum kimsenin hakkını yemedin
Biliyorum herkeste değilse bile tanıdığın çoğu kişide iyilik adına izin var.
1980 darbesinin gecesinde alınırken bile dik duruşun asil bakışların bize cesaret aşıladı
Çocuktum Adıyaman kapalı cezaevinde parmaklar arkasında bile bana bakışların hep cesaret aşılarken,
ömrümün en uzun yolu sonunda Bursa kapalı cezaevinde yıllar sonra ellerine dokunmanın anlatılmaz hissiyatı ile sevdiğin her şeyde kendimi buldum,
Biliyordum çünkü kaç kere küllerinden doğduğunu,
Biliyordum çünkü yoktan yeni yollar türettiğini,
Biliyordum çünkü sıfırdan yeniden yaşamı müjdelediğini,
Kimseye minnet etmeden,
Kimseye de minnet ettirmeden.
Yıllar sonra sen için Köyden kar içinde gelişini görmek için yırtık ayakkabım ile soğuktan tir tir titreyen içimin ateşinin bastırdığı heyecan ile sana ulaşmak için sana koşar gelirken yeniden yeniden yaşamı bize veren mucize sensin.
Çektiğin her eza bize güç aşıladı,
Harharda senle yediğim ilk dürümden de
Urfa’da birlikte yediğimiz ciğerden de
Bu gün birlikte içtiğimiz her çaydan da aldığım tat dünyalara değer,
Sen bize mucize sen bize umut sen bize her zaman gölgesin
Sen benim bizim babamızssın.
hanificvs@gmail.com
